Advent jaar C

Jezus begint met de vrede in zijn hart, die vrede in ons hart schept. Wanneer wij dan vrede in ons hart hebben, groeit gaandeweg ook de vrede om ons heen. Vrede schept vrede.

De vreugde van zondag Gaudete is de vreugde die groeit als de liefde groeit. En die liefde is als bij een training, die liefde groeit door daden van liefde, niet door liefde voor onszelf of alleen liefde van anderen te willen ontvangen.

Ja, we hebben redding nodig. Redding die niet van de mens zelf komt, ook al hebben we mensen nodig die ons daarin de weg wijzen. God komt om ons te redden, juist omdat wij zelf denken het wel te redden.

Jezus geeft ons een goed advies voor deze Advent-tijd: Gebruik deze Advent-tijd om meer te bidden. Vraag om kracht om staande te blijven. Ons gebed moet gericht zijn op, dat wij sterker worden in de liefde, in het geloof, in ons vertrouwen, in de wijsheid van het Evangelie, in sterker in zorg en omzien naar elkaar. Sterk in geduld om het uit te houden, sterk in trouw aan elkaar, sterk in het overwinnen van je eigen onhebbelijkheden.

Wat is eigenlijk “priester zijn”? Wat is een priester?

Er is iets fundamenteel mis met onze productiemaatschappij.

Wanneer je het Nederlandse landschap gewend bent, kan de beeldspraak van de lezingen wat aan je voorbijgaan.

Tekenen aan zon maan en sterren. Wat gaat de wereld overkomen? De lezing over de eindtijd lijkt meer te passen in de laatste weken van het kerkelijk jaar dan in de Advent.

Op deze vierde zondag van de Advent zijn we getuigen van een kleine ontmoeting. Tegelijk worden we uitgenodigd met deze twee vrouwen verder te zien naar de grootheid van dit mysterie. De voorloper herkent zijn Heer, hij danst voor Hem uit, de heilige Geest is reeds werkzaam in de moederschoot, waar God de levensdraden vlecht. In dat kleine bouwt God aan zijn nieuwe schepping, zijn koninkrijk. Zo bouwt Hij ook met ons.

Johannes bereid ons voor. Doe liefdadigheid, doe weg wat je over hebt. Maar dat is allemaal pas het begin. Het is het begin van jezelf aan God geven, jezelf uit handen geven, zodat God de richting van jouw leven kan bepalen.

Wie geregeld in de Bijbel leest zal regelmatig iets meemaken van herkenning. Een woord spreekt tot jou. God spreekt tot jou. Dit is een Woord voor jou. Dit Woord is als een kompas, het wijst de richting. Het is geen landkaart met allerlei details, maar een kompas. Het is niet een verrekijker waarmee je precies alles ziet wat er op je weg komt, maar het is wel een licht op je pad, zodat je goed van kwaad kunt onderscheiden.

Zijn wij, Katholieken, Christenen, dan gewoon rasoptimisten die ondanks tegenvallende resultaten in verleden en heden, toch hopen op beter? Vieren wij Advent omdat we gewoon halsstarrig vasthouden aan een onverwoestbaar optimisme? Nee, onze Adventverwachting steunt op het woord van Jezus: ‘Zie, Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan het einde van de tijd’. Onze hoop steunt op het resultaat van ontelbare heiligen die in tweeduizend jaar in het klein steeds weer iets van Gods Koninkrijk mochten realiseren.